En toen stond de teller op 35!
Gelukkig waren de meeste wat kleiner... :-) Dit zijn een paar verstekelingen die ik over het hoofd had gezien. En toen ik een paar dagen later in de moestuin kwam hadden leken het wel kleine honkbalknuppels. Deze lummels zijn vooral geschikt voor de soep of om zoetzuur van te maken. De eerste lichting hiervan staat in de kast in de garage.
Morgen hoop ik nog een serie potten te vullen. Ik maak het volgens het recept dat ik ooit op
haar blog vond, met een kleine aanpassing. Je hebt nodig: 1 kg courgette, 2 grote uien (gesnipperd), twee of drie wortels in reepjes, 3 eetl. zout en 5 dl ijskoud water. Ik deed de courgette door de keukenmachine, maar je kunt ze ook in kleine blokjes snijden. Doe alles in een grote kom en laat het 3
uur in de koelkast staan, af en toe roeren. Na 3 uur giet je het water af. Ik spoel het dan ook even na, zodat het wat minder zout bevat.
Dan zet ik een grote pan op het vuur met daarin 5 dl inmaakazijn (moet eigenlijk met gewone azijn, maar dat vind ik net wat te sterk. Ik ga ervan uit dat de houdbaarheid hetzelfde blijft), 250 gr suiker, 2 theel. kurkuma, 1 theel. dille en 1 eetl. mosterdzaad. Dit laat ik kort pruttelen en dan doe ik de groentes erbij. Het geheel aan de kook brengen en 2 minuten laten doorkoken. Dan doe je het zoetzuur heet in schone potten. Minimaal een week laten staan voor
gebruik.
Ik vind het altijd een leuk werkje, al moet je even nadenken over de planning omdat het drie uur gekoeld moet staan. Je moet ook netjes werken, want de kurkuma laat hardnekkige vlekken achter! Na afloop word ik altijd erg vrolijk van die kleurige potjes in mijn kast en het laat zich de hele winter heerlijk smaken bij nasi of bami of boerenkool. De andere 33 courgettes verdwenen in roerbakgerechten, soep, werden gevuld of in hartige taart in de oven geschoven. Verder heb ik er heel wat uitgedeeld, ook leuk om te doen!
Ook van de bloemen genieten we niet alleen zelf. Het is zo fijn om te delen van zoiets moois! En ze ruiken echt heerlijk, vooral de lathyrus. Van mijn Zinnia's zijn maar een paar zaadjes opgekomen, daar geniet ik dus drie dubbel van. De Cosmea had ik voor het eerst gezaaid. In schrale grond doet íe het wel mooi, veel vrolijke, uitbundige bloemen. Maar in goed bemeste grond is het net een groen oerwoud, wat ik maar blijf snoeien om het in toom te houden. Het wordt zo hoog als mezelf! Maar bloeien doet het nog niet zo...
De bonen en bieten doen het goed. De eerste maaltjes liggen in de vriezer. De eerste (van de minstens tien) pompoenen ligt opgeslagen achter ons huis. Leuk om zo aan een soort wintervoorraadje te werken. Maar jammer was dat de aardappels deels waren aangetast voor phytoftora, van de veertig kilo hebben we al een heel aantal kilo's weg moeten gooien :-( En stinken dat het doet! Oef... De komende jaren dus geen aardappels in dit stukje tuin, deze schimmel blijft -zo begreep ik- lang in de grond zitten en je kunt er geloof ik ook niet zoveel aan doen.
