Crea met klei

Het was alweer een hele tijd geleden,

dat er in mijn keuken een creatieve explosie plaats vond...

... eindelijk nog een workshop ochtend, op de valreep van 't jaar!

Deze keer gingen we vooral met met klei en stempels aan de slag.
Ik had dit gezien in Eline's winterhuis, een super leuk boek
met goed uitvoerbare crea-projectjes.

Er werd van alles gemaakt: kerstboomhangers, raamhangers, naamlabels voor het kerstdiner...
Het was lastig om de kleuren goed op de foto te krijgen met lamplicht,
maar 'k vind het wel leuk om wat te laten zien, al was het in het echt mooier :-)

'k Had voor het eerst van m'n leven allemaal bloemetjes gehaakt,
die vonden een leuke bestemming in de hangers...

... net als de kaarsfiguurtjes (de paarse ster), 

uitgestoken uit een restje kaarsvet, dat ik gesmolten had 

en in een bakje had uitgegoten om te stollen. Een leuk experimentje.

"Home sweet home" een combi van klei en vilten hartjes,

dat paste nou echt helemaal bij haar...

... net zoals het kant en lint weer bij haar paste.

Elke keer weer zo leuk en verrassend om te zien

hoe iedereen iets unieks maakt, precies zoals dat bij haar past!

Terwijl de voorraad op tafel voor iedereen hetzelfde is.

Na afloop ging iedereen weer helemaal blij en opgepept naar huis.

Voor herhaling vatbaar!

Nostalgisch werkje: 'n pompon maken

Ik herinner me nog, dat ik vroeger leerde 'pompoenen' te maken,
hoe mijn moeder van karton twee ringen knipte en me wol gaf om er heen te wikkelen.
Ik weet nog dat ik met grote ogen keek toen ze na afloop ineens een pompoen tevoorschijn toverde..

Echt toverde.. want ik was nog klein en was helemaal verrast...

Daar moest ik aan denken toen ik vanochtend wat katoen kocht
en ik voor het raam van de handwerkwinkel een slinger zag
met allerlei pomponnen eraan...

Vanmiddag had mijn dochter zin om iets te maken, ze verveelde zich wat.

En omdat we bezig zijn gezellige dingen voor in huis te maken

dacht ik aan die raamhanger. 't Leek me leuk voor op haar kamer... en haar ook.

Ik knipte twee rondjes uit een lege koekjesdoos

en ze wikkelde er garen om

Net zolang tot we dachten dat het dik genoeg was.

Voorzichtig knipte ze de draadjes door

Ze knoopte de draadjes vast,

dat gaat heel makkelijk als je de draad tussen de twee kartonnetjes door haalt.

Tot slot de kartonnetjes eraf prutsen.. 

  

en ineens had ze een mooie pompon in haar handen!

Een mooie dag!

Afgelopen week werd ik verrast met een ontbijtje op bed -  zelfbedacht en uitgevoerd door de kinderen!
Hingen de slingers voor mij in de huiskamer werd ik flink verwend met lieve wensen,
gezellig bezoek & prachtige cadeautjes. Ik voelde me echt jarig, met slingers,
kaartjes en zelfgebakken taarten... gewoon net als andere jaren...

 

En tegelijk voelde het zo ongewoon om 'gewoon' weer jarig te zijn...
want na alles 't afgelopen jaar bestaat 'gewoon' eigenlijk niet meer. 

Door dat woord komt een dikke streep als er kanker is geweest,
een streep die maar langzaam dunner wordt
- ook als je er op mag vertrouwen dat alles weer goed is.
 
 En als je dan weer jarig bent, dan word je niet alleen een jaartje ouder,
maar dan ben je dankbaar voor het leven, dat je verder mag leven!

En geniet je van het mooie dat er is, dat je van Hem krijgt, elke dag maar weer.
Zonder daarmee het moeilijke, het zware, het onzekere dat er was (en is) te vergeten.
Geniet je van de mensen om je heen: je man, kinderen, familie, vriendinnen.

Genieten ook van alle verwennerijen.
Want dat zei ik net al.. ik ben flink verwend :-) met allerlei soorten cadeautjes.

Met sommige word ik zelfs behoorlijk aan het werk gezet,
zoals met de hardloophandschoenen en een bloemen-haak-boekje.
En wat dacht je van een pakje dat ik in mijn handen kreeg gedrukt met de cryptische omschrijving:
"ik geef je een reden om nog lang samen te blijven hardlopen"

Mmm.. een boek vol heerlijke recepten. En ze gaf er minstens 200 vormpjes bij...
We trainen geloof ik voor de 10 Engelse mijl...  over een héleboel maanden dan, hè?
We zijn pas bij les zes van Evy en de ambities zijn nog niet hardop uitgesproken...
Ik kan vast heel wat cupcakes eten, ter compensatie van het calorieverbruik :-)

Mijn zusje en zwager gaven me het prachtige boek Eline's huis.
In 't weekend gelijk maar eens wat uitgeprobeerd,
want het ging enorm kriebelen toen ik het boek door bladerde...

Er staan echt super leuke dingen in! Een paar dingen waren ook voor de kinderen goed te doen,
dus we zaten gezellig rond de tafel te kleien en te knutselen...

Binnenkort het eindresultaat.

Nu moet ik me omkleden... Evy roept me voor de volgende les ;-)

Wow... wat lieten jullie veel reacties achter via m'n blog en mailbox...

Dat had ik niet verwacht... ik was er even stil van hoor :-)

Heel erg bedankt voor alle leuke, lieve, mooie woorden!

Vandaag dus aan de slag om de cadeautjes te verloten:

alle namen op een lijst en de lootjes maken...

Er liepen pieten in de tuin

 Een van hen heeft geheel onafhankelijk 

al husselend met gesloten ogen de loting verricht

Het consuminder cadeautje is voor....

 en het creatieve pakketje is voor....

 

 

Gefeliciteerd Ella en Marijke!

Willen jullie me je adres mailen? ( jente75@gmail.com )

Dan komt het cadeautje in de loop van de week naar jullie toe!

Tweede ronde voor oude kaarsen

Tijdens een onverwachte en noodzakelijke opruimbeurt van het kastje in de garage,

(dat bijna van de muur gevallen was door het gewicht van al mijn vazen,  
potten, bakjes, frutsels en andere doe-het-zelf-troep *U* )

vond ik stukken oude kaars terug en twee meter kaarslont,
dat ik maanden geleden al eens had gekocht bij de hobbywinkel.

Hoog tijd dus dit recycle projectje eindelijk eens uit te gaan voeren!

Zeker nu er weer zoveel kaarsjes aan gaan 's avonds...

En zo ging ik dus aan de slag om een nieuw windlichtje maken met een oude kaars.

 Ik zocht een oud blik (zodat ik er geen pan mee kon verprutsen), maakte er een tuitje aan om te kunnen gieten,
deed de stukken kaars er in en zette het blik in een pan op het vuur
- au bain marie, want kaarsvet mag je niet rechtstreeks op het vuur laten smelten.

In een mooie lege jampot hing ik een lont aan een stokje,
maakte een knoopje onderin zodat het iets stabieler bleef hangen.
Je kunt er ook een spijkertje aan vastknopen, dan is het nog wat zwaarder.

Toen de kaars gesmolten was goot ik het kaarsvet in het potje en moest toen een tijdje wachten...

Ik zag dat ik een restje kaarsvet had moeten bewaren, omdat het bij het lont inzakt als het vet stolt.
Dan had ik het 'gat' bij kunnen vullen... nou ja.. al doende leert men, toch?

Nog even een lintje en een frutseltje - dat hoort er natuurlijk wel bij :-)

En toen was ik een gezellig tweede-ronde-kaarsje rijker!

Gemaakt van iets dat ik eigenlijk weg had willen gooien,
maar waar we nu nog een tijdje van kunnen genieten. 

'n Cadeautje voor jullie...

... omdat mijn blog alweer vier jaar bestaat

... omdat er elke dag zoveel mensen meelezen

 - ook het afgelopen jaar, toen ik niet zo actief was op het www -

... omdat jullie zoveel leuke en lieve reacties achterlaten en me mailtjes sturen
 - die ik erg waardeer en die mij ook weer inspireren en motiveren -

... omdat ik het leuk vind om gewoon eens iemand te verrassen

... daarom geef ik twee cadeautjes weg!

Een consuminder cadeautje (1)

Het boek Gelukkig met minder geld
 

en een zelfgemaakte verrassing
 

Een creatief cadeautje (2)

 
Een paar leuke stofjes om zelf iets moois van te maken

(ca. 70 x 70, 40 x 50, 40 x 40, 20 x 20)

  met een kleine verrassing

Lijkt 't je leuk om één van deze cadeautjes te krijgen?

Laat dan voor 16 november een berichtje achter met je voorkeur.
De 17e horen jullie wie een pakketje op de mat kan verwachten.

Allerlei naaiklusjes

Vorige week kreeg ik ineens de vraag of ik een tasje wilde maken, om als kraamcadeautje te geven. 't Was alweer een tijdje geleden dat ik iets naaide 'in opdracht', eigenlijk maak ik niets meer op bestelling. Ik deed het een tijdje met plezier, maar na verloop van tijd leverde het me eerder stress op dan dat ik er energie van kreeg. Bovendien kostte het vaak best wat tijd in verhouding tot wat het opleverde. Daarom ben ik er mee gestopt. Ik geef nu alleen nog workshops bij mij thuis, daar geniet ik erg van en haal er veel voldoening uit. Maar van deze vrouw had ik indertijd allerlei geborduurde lapjes gekregen om iets van de maken voor m'n webwinkel en daarom vond ik het leuk om iets voor haar te maken. Ik dook in mijn voorraad en vond leuke stofjes en maakte een tasje, met de naam van het meisje erop. Het viel gelukkig in de smaak.

Nu de naaimachine toch op tafel stond deed ik wat verstelklusjes (er lag een hele stapel) en maakte ik gelijk een tweede tasje, ook een kraamcadeautje. 'k Wil er vanavond nog iets leuks op maken, de naam van het kindje of een bloem van vilt - zoiets maakt het net 'af'. De laatste maanden heb ik vaak zelfgemaakte (kraam)cadeautjes gegeven, soms met een kleinigheidje erbij. En ik gaf een vriendin voor haar verjaardag een tegoedbon voor een workshop bij mij thuis. Zij vindt het leuk om creatief bezig te zijn, maar komt er zelf vaak niet aan toe. Zo kunnen we gezellig bijkletsen en tegelijk wat leuks maken.

En zo probeer ik mijn voorraad stof, vilt en lintjes die ik nog heb liggen een goede bestemming te geven. Jammer om dat te laten liggen en bovendien kunnen we de besparing die het oplevert momenteel ook goed gebruiken. We hadden best wat tegenvallers en kostenposten de laatste tijd en dan is een besparing hier en daar mooi meegenomen. Maar het leukste van zelfgemaakte cadeautjes geven is toch dat het persoonlijk is. Tot nu toe was iedereen blij met de dingen die ik gemaakt had en is de drempel die ik voel om dit soort cadeautjes te geven een stuk lager geworden. Maar tegelijk blijf ik het ergens wel spannend vinden om iets zelfgemaakts te geven.

Toen ik de lapjes voor het tasje stond te strijken zag ik ineens dat de hoes van de strijkplank doorgesleten was. Op zolder had ik nog een laken liggen, dat ik ooit kreeg van m'n schoonmoeder om iets van te maken. Het is een laken van ouderwetse kwaliteit, stevig katoen en een leuk retro-printje. Het leek me wel wat voor de strijkplank en ik ging er mee aan de slag. Het was even prutsen, maar nu heb ik een nieuwe strijkplankhoes. Niet overal super netjes afgewerkt, maar dat zit aan de onderkant denk ik dan maar...;-)
Ik ben er helemaal blij mee!

Enveloppen maken

Alweer een tijdje geleden zag ik op verschillende blogs een leuke houten mal voorbijkomen waar je zelf enveloppen mee kunt maken. Van oude tijdschriften, pakpapier, atlassen.. noem maar op. Een leuk en creatief karweitje om samen te doen en het hergebruik spreekt me ook wel aan. Afgelopen weekend dacht ik na over een verlanglijstje voor mijn verjaardag en ineens schoot die mal me te binnen. Na wat zoeken op het www vond ik hem, schreef het bijna op. Maar... zou ik hem echt zo vaak gaan gebruiken? Of wil ik het vooral voor 'de heb' omdat het er zo leuk uitziet? Misschien eerst eens zelf iets proberen te maken? Kopen kan immers altijd nog...

 'k ging aan de slag en pakte een envelop en peuterde die open, tekende hem over op een stuk karton, 

knipte het uit en maakte zo een mal.

 Ik zocht een stapeltje oude tijdschriften - zo handig als je nooit wat weg kunt gooien -

scharen, pennen en pritt en met die mal gingen we aan de slag...

Ze waren er flink druk mee. En het was gezellig zo samen bezig zijn aan tafel!

Zeker als je achteraf de foto's ziet, met het geluid uit :-) 

want af en toe wel wat gedoe.. iedereen wil altijd net iets hebben, dat een ander net pakte..

 We maakten er allemaal een paar, met dieren en met playmobilplaatjes.

De mal werkt prima, alleen met vouwen moet je even opletten, dat gaat snel scheef.

  

 En nu ligt er een hele stapel gerecyclede enveloppen in de kast

nette, vrolijke, drukke, rustige, maffe...

... nu eens bedenken wie we er mee gaan verrassen.

De herfst komt binnen

Niet alleen in de tuin, maar ook in huis doet de herfst langzaam haar intrede.

De zomerse spullen verdwijnen in de kast en ik haal andere dingen tevoorschijn:

kleden, warme kussenhoesjes van vilt, kaarsjes...

Zo wordt het huis langzaam aan gezelliger, knusser, 'winterklaar'...

geschikt voor de koude dagen en donkere avonden die gaan komen.

Soms maak ik wat nieuws, zoals deze krans van hortensia bloemen...

Ik ben er helemaal blij mee! Ik kreeg de bloemen van de buurvrouw.

We wisselen wel eens vaker 'tuinschatten' uit, net hoe het uitkomt. 

Zij had er al een paar gedroogd en die waren mooi gelukt. 

Hopelijk droogt de krans ook zo mooi in, dan hebben we er lang plezier van.

Ook veel plezier heb ik van de raamhanger die dochter laatst maakte op de meisjesclub van de kerk. 

Heel sfeervol en vrolijk, gemaakt van dennenappels en eikeltjes, vilt en kralen.

De poppetjes hangen aan een tak, versierd met blaadjes

'k Vond het zo leuk bedacht en mooi gemaakt!

Het dienblad op de eettafel is ook aangepast voor de donkere avonden die komen.

Er staan twee nieuwe windlichtjes op, gemaakt tijdens een workshop Zpagetti haken.

 

 

Een leuk klusje, dat je al kletsend kunt doen en je bent zo klaar.

'k Hou daarom erg van dit soort projectjes :-)

Heerlijk om zo bezig te zijn, om met het opruimen van de zomer spullen

een periode af te sluiten en een nieuwe periode in te gaan.

Om de rust weer terug te vinden om andere dingen te gaan doen.

Een mooi moment ook om de blogdraad weer op te pakken. 'k Ben er weer :-)

Tijd voor een pauze...

Even een teken van leven, na weken lang stilte op mijn blog. Het gaat hier goed hoor! Ik voel me eigenlijk weer aardig 'de oude', heb mijn energie terug en kan weer lekker mijn gang gaan. Er zijn alleen veel dingen die me bezig houden, en bloggen kwam de laatste weken niet in dat rijtje voor :-)

Leuke dingen, zoals een bruiloft die steeds dichterbij komt, een vriendin die op verlof is,
een feestje, een nachtje slapen op een eiland...

Als je met de boot het water overgaat, heb je het gevoel dat je er echt helemaal tussenuit bent.
Heerlijk om even uit te waaien en te genieten van de natuur, de zon, de zee, het strand!
En van de gezelligheid, want we gingen met een vriendengroep.

Bezig met gewone dingen, zoals school, sport, clubjes, spelen, de tuin.

Niet bijzonder, maar voordat alles weer in een ritme zit en iedereen zijn draai gevonden heeft..
ben je zo maar weer wat weken verder.

En bezig met minder gewone dingen die veel 'denk- en voelwerk' opleveren.

Zoals mijn eerste controle na de operatie en daarna de uitslagen afwachten.

Afgelopen week kregen we mooi bericht: alles was in orde! Een hele opluchting.
Onderzoek en gesprekken voor 't kind met gebruiksaanwijzing, en nog wat van dit soort zaken.
Nodig, goed, maar ook intensief.

Al met al voldoende om me goed bezig te houden, er blijft niet veel tijd (en inspiratie) over voor het www.
Ik heb daarom besloten om voorlopig een blogpauze te nemen en mijn aandacht en energie te richten op wat nu belangrijk is: thuis, ons gezin, de mensen om ons heen.
En als de drukte achter de rug is -hopelijk over een aantal weken-
dan hoop ik hier de draad weer op te pakken.

Een vraagje...

Omdat m'n blog door mensen uit het hele land gelezen worden, ook door mensen uit Het Westen
(zoals wij dat altijd plechtig met hoofdletters noemen :-) 

vandaag een vraag.. misschien dat iemand ons kan helpen...

In oktober hebben wij -bij leven en welzijn- een bruiloft in Zwijndrecht. 

We dubben over overnachten of terugrijden. 

Terugrijden midden in de nacht is misschien niet zo verstandig na zo'n drukke dag. 

Daarom hebben we gezocht naar een hotelletje, een B&B ofzo...
Na heel wat rondkijken hebben we alleen dingen gevonden

die een klein fortuintje kosten met ons gezin 
omdat we vrijwel overal twee kamers moeten boeken

het wordt dan net wat te prijzig

Weet iemand een leuk, eenvoudig adres om te overnachten in de buurt van Zwijndrecht? 

Mag ook een kwartiertje, twintig minuten rijden zijn.

Mocht je iets weten, dan hoor ik dat graag.
Je mag me ook mailen: jente75@gmail.com
... En natuurlijk alvast bedankt :-)

DIY Buitendouche (met hulp van papa :-)

als het ontzettend warm is en je verveeld je ook een beetje

dan bedenk je, als technisch mannetje, een prachtig plan

om later wat verkoeling te kunnen zoeken

je zoekt wat latten, een trechter, een oude tuinslang,

een krukje, een bakje om water op te vangen

- want dat is wel natuurvriendelijk, hè mama -

dan je vader voor je karretje zien te spannen

om wat schroeven vast te draaien en om in de hitte
in het speelhuis te klimmen om water in de slang te gieten :-)

als dat allemaal is gelukt
kun je heerlijk relaxen en lekker koel zitten

onder je zelfgemaakte buitendouche...

Courgettes in zoetzuur en mooie bloemen

 En toen stond de teller op 35! 

Gelukkig waren de meeste wat kleiner... :-) Dit zijn een paar verstekelingen die ik over het hoofd had gezien. En toen ik een paar dagen later in de moestuin kwam hadden leken het wel kleine honkbalknuppels. Deze lummels zijn vooral geschikt voor de soep of om zoetzuur van te maken. De eerste lichting hiervan staat in de kast in de garage.

Morgen hoop ik nog een serie potten te vullen. Ik maak het volgens het recept dat ik ooit op haar blog vond, met een kleine aanpassing. Je hebt nodig: 1 kg courgette, 2 grote uien (gesnipperd), twee of drie wortels in reepjes, 3 eetl. zout en 5 dl ijskoud water. Ik deed de courgette door de keukenmachine, maar je kunt ze ook in kleine blokjes snijden. Doe alles in een grote kom en laat het 3 uur in de koelkast staan, af en toe roeren. Na 3 uur giet je het water af. Ik spoel het dan ook even na, zodat het wat minder zout bevat.

Dan zet ik een grote pan op het vuur met daarin 5 dl inmaakazijn (moet eigenlijk met gewone azijn, maar dat vind ik net wat te sterk. Ik ga ervan uit dat de houdbaarheid hetzelfde blijft), 250 gr suiker, 2 theel. kurkuma, 1 theel. dille en 1 eetl. mosterdzaad. Dit laat ik kort pruttelen en dan doe ik de groentes erbij. Het geheel aan de kook brengen en 2 minuten laten doorkoken. Dan doe je het zoetzuur heet in schone potten. Minimaal een week laten staan voor gebruik. 

 Ik vind het altijd een leuk werkje, al moet je even nadenken over de planning omdat het drie uur gekoeld moet staan. Je moet ook netjes werken, want de kurkuma laat hardnekkige vlekken achter! Na afloop word ik altijd erg vrolijk van die kleurige potjes in mijn kast en het laat zich de hele winter heerlijk smaken bij nasi of bami of boerenkool. De andere 33 courgettes verdwenen in roerbakgerechten, soep, werden gevuld of in hartige taart in de oven geschoven. Verder heb ik er heel wat uitgedeeld, ook leuk om te doen!

Ook van de bloemen genieten we niet alleen zelf. Het is zo fijn om te delen van zoiets moois! En ze ruiken echt heerlijk, vooral de lathyrus. Van mijn Zinnia's zijn maar een paar zaadjes opgekomen, daar geniet ik dus drie dubbel van. De Cosmea had ik voor het eerst gezaaid. In schrale grond doet íe het wel mooi, veel vrolijke, uitbundige bloemen. Maar in goed bemeste grond is het net een groen oerwoud, wat ik maar blijf snoeien om het in toom te houden. Het wordt zo hoog als mezelf! Maar bloeien doet het nog niet zo...

De bonen en bieten doen het goed. De eerste maaltjes liggen in de vriezer. De eerste (van de minstens tien) pompoenen ligt opgeslagen achter ons huis. Leuk om zo aan een soort wintervoorraadje te werken. Maar jammer was dat de aardappels deels waren aangetast voor phytoftora, van de veertig kilo hebben we al een heel aantal kilo's weg moeten gooien :-( En stinken dat het doet! Oef... De komende jaren dus geen aardappels in dit stukje tuin, deze schimmel blijft -zo begreep ik- lang in de grond zitten en je kunt er geloof ik ook niet zoveel aan doen.

Vakantie!

Afgelopen week kwamen we thuis van een heerlijke vakantie op een mooie camping in Limburg.
Met vooral veel prachtige, zonnige dagen

 en slechts een regenbui. Maar dat was me er dan ook eentje :-)

 We maakte een heel aantal mooie wandelingen door bijna buitenlands aandoend landschap. Hellingen, glooiende weilanden, rommelige hoekjes.. goed voor een bijna Frans vakantiegevoel.

We maakten een mooie stadswandeling in Maastricht, namen een kijkje in de mijnen en een kasteel. Erg leuk was ook het blote voetenpad in Brunssum. We hebben er veel lol gehad.

Thuisgekomen ging voor de kinderen de vakantiepret gewoon verder. Terwijl ik bezig was een enorme berg was weg te werken en andere na-de-vakantie-klusjes aan het doen was en mijn man aan wat noodzakelijk schilderwerk was begonnen, is onze tuin door dochter en twee vriendinnen veranderd in een minicamping.

 

De drie dames waren erg druk geweest met het inrichten, het plaatsen van bordjes, het installeren van de spullen. Het echt reuzegezellig! Zo gezellig dat ze er wel echt wilden slapen. Dat gaat dus vannacht gebeuren. Ben benieuwd :-)

Soms worden jongens oogluikend toegestaan op het meidenveldje...

...maar verder moesten ze wegwezen. De jongens wilden daarom een eigen jongensveldje en haalden een tentje van zolder, dat net op het postzegeltje gras aan de andere kant van het paadje paste...

... zij wilden natuurlijk ook in de tent slapen, maar daar heb ik toch maar snel een stokje voor gestoken :-) 

Zij logeren nu bij elkaar, ook een feestje (met wat meer kans op een goede nachtrust...)