8 oktober 2010

Smultoetje, stofjes en afscheid nemen

Gisteren hebben we gesmuld van een lekker tussendoortje. De jongste kwam (met zijn gezicht in de vertederende stand) naar me toe met de vraag: mag ik warme kaneelappeltjes? Hij hoefde geen koekje, geen snoepje, alleen maar stukjes warme kaneelappel ("en dat wil ik geroon..., echt waar!").

We gingen samen aan de slag, ik schilde de appel en sneed hem in plakjes, hij roerde voorzichtig in de pan (met zijn gezicht inmiddels in de verlekkerde stand :-) terwijl ik er kaneel en een beetje suiker op strooide. En even later zaten we lekker te genieten van een niet alledaags tussendoortje...


Een goed idee van die kleine fijnproever! Natuurlijk ook lekker als toetje met vanille vla, een luxe gevoel voor een budgetvriendelijk prijsje. Daar houden we wel van ;-)
  
Verder heb ik vanochtend op de markt met verlekkerde blik voor de stoffenkraam gestaan... wat een ontzettend leuke stofjes lagen daar! Aan het stoffenspektakel heb ik me vorige week niet gewaagd, ik voelde me niet fit en zo'n volle hal met massa's mensen en stofkramen zorgt vaak voor een kleine 'kortsluiting' in mijn hoofd. Dan denk ik alleen nog maar: 'wat doe ik hier, hoe kom ik hier weg...' Zo vroeg op de ochtend op de markt had ik daar geen last van en ik heb leuke lapjes gekocht voor de crea avondjes bij mij thuis.


Zulke leuke details...




'k Wilde er nog meer bijpassende stofjes bij zoeken, maar vond dat ik eerst maar eens iets moest maken en verkopen voordat ik meer geld uitgaf :-) En ik had geen tijd verder, want ik moest snel naar huis om in de auto te stappen. Ik ging koffiedrinken bij de vriendin die op verlof is. Fijn en gezellig om elkaar nog even te zien en te spreken. Het verlof zit er op, ze gaat weer naar het land waar haar hart ligt en we moesten afscheid nemen. Met het diepe besef dat afscheid ook werkelijk afscheid kan zijn, omdat de situatie in dat land steeds onveiliger wordt.

May the road rise up to meet you.
May the wind always be at your back.
May the sun shine warm upon your face,
and rains fall soft upon your fields.
And until we meet again,
May God hold you in the palm of His hand.
(Irish blessing)

9 opmerkingen:

Lotte zei

Toetje gaan we hier ook eens uitproberen.
Ook echt een herfst/wintertoetje zo met die warme appeltjes.
zo,n lief koppie daar kun je vast niet tegenin gaan :-)

Ik heb het vrijdag bakken met mijn dochter er een beetje ingehouden na jou blogje over de kruikoek,dochter is er helemaal gelukkig mee!

Mooie stofjes, wat kun je daar toch weer gelukkig mee zijn hé.
zelfs al er van alles nog een klein stukje over is kan ik alleen al genieten van al die leuke patroontjes!

Prachtig gedicht! Fijn dat je de afgelopen tijd zo even een bakje koffie met je die vriendin kon drinken, dat is dus niet de normaalste zaak van de wereld.

Wat is het waardevol om echte vrienden te hebben hé!

fijn weekend

groetjes, Lotte

Juud zei

lekker zeg die aplletjes. de stofjes zijn ook erg mooi. gedicht absoluut mooi

Henriette zei

Wat een schitterende stofjes, veel maak plezier.

muisjoanne zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
muisjoanne zei

dat recept is echt heerlijk MMMM met slagroomijs en slagroom(versgeklopt)ik maak het al jaren in de magnetron
Die lapjesstof zijn ook leuk jammer dat we hier op de markt geen stoffenkraam hebben
Fijn week-end Joanne

Johanna zei

Lekker hoor met vanillevla, heerlijk. Prachtige stofjes en een mooi gedicht voor een afscheid.
Fijn weekend.

Jeanette zei

Dat toetje ziet er zo heerlijk uit, dat ik meteen op je blog ben gaan zitten spitten naar nog meer lekkere recepten.
Bedankt voor al dat lekkers! :-)
(nou t zelf nog een keer maken, maar dat komt wel goed!)

Het gedichtje is prachtig! Moeilijk ook om te weten dat je Vriendin voor onbepaalde tijd niet meer zult zien.

Vlijtig Liesje zei

Wat een prachtige stoffen inderdaad. Dat vogeltje en dat nostalgische plaatje vind ik echt schitterend.

Die appeltjes klinken letterlijk en figuurlijk warm.

Linda zei

Lekker he! Ik maak dat hier regelmatig, maar dan in de magnetron! Nog sneller dus. En ipv suiker doe ik er altijd een beetje esdoornsiroop over.