22 maart 2010

Een bijna lege agenda

Toen ik mijn agenda opensloeg om onze weekplanner in te vullen wist ik niet wat ik zag. Na een bomvolle agenda vorige week nu ineens lege avonden, bijna lege dagen. Ik ging bijna achterover hangen op de bank met boekje erbij (maar ja... het is maandag, dan doe je dat niet hè, met alle zooi van het weekend om je heen :-). Wat een rust!

De rust is niet alleen in de agenda terug gekeerd, maar gelukkig ook in onze zoon! (bedankt voor de lieve reacties :-) Het was de afgelopen dagen even flink lastig voor hem, maar ineens ging hij gisteren op de grond liggen en begon een hele stapel Donald Duckjes weg te lezen. Helemaal relaxed en voor een groot deel weer in z'n oude doen! Erg fijn om te zien, dat neemt gelijk al een heel deel van de zorgen (en onze vermoeidheid) weg.

Volgende week gaan we nog een keer naar de chiropractor en hopelijk zit alles dan weer op de goede plek. Als zenuwen beklemd zitten (blokkade) dan kan dat ertoe leiden dat prikkels niet goed verwerkt worden. Druk gedrag kan dus gewoon een lichamelijke oorzaak hebben die goed behandeld kan worden. Hiernaast is hij gevoelig voor prikkels als geluid, licht, luchtjes, mensenmassa's. Het komt allemaal wat meer binnen bij hem, wat vooral problemen geeft als hij moe is of als hij, zoals nu, de prikkels niet goed kan verwerken.

Verschillende mensen uit m'n omgeving vroegen me: "Hoe zijn jullie daar nu achter gekomen? Want bij 'druk' gedrag ga je vaak eerder een GGZ-traject in dan dat je naar de chiropractor gaat." Als baby heeft onze zoon KISS-syndroom gehad, hij had een nekwervel die super scheef zat en is toen behandeld bij de chiropractor. Hij waarschuwde ons dat dit een zwakke plek kan blijven en wat de symptomen zijn als er iets verkeerd zit. Omdat het al een tijdje aardig goed ging, was het wat naar de achtergrond geraakt en dachten we er niet gelijk aan. Achteraf dom dat we niet gewoon een keertje tussendoor zijn geweest voor controle. We houden het nu goed in de gaten en denken nog na over andere stappen (want het ene traject hoeft het andere natuurlijk niet uit te sluiten).


Genoeg verteld... nu weer lekker aan de slag. Met dit weer is het heerlijk om de tuin onderhanden te nemen!

3 opmerkingen:

Jantine zei

Gek hè, dat je dit soort dingen kunt vergeten, hetzelfde is mij ook al eens gebeurd. Totdat er ineens een lichtje opgaat.

Judith zei

Hoi Jente,

Onze zoon had ook Kiss syndroom en inderdaad heeft de manueel therapeut ons ook gewaarschuwd dit in de gaten te houden! Het is inderdaad niet over met het rechtzetten van de wervel. Het kan steeds weer even boven komen drijven.
Fijn dat het weer beter gaat.

Groetjes Judith

Alies zei

Fijn dat de rust een beetje is teruggekeerd!
Enne..Inderdaad...Het ene traject sluit het andere niet uit. Bedenk wel goed wat de meerwaarde is van een 'stempeltje' (voor jullie, voor hem, voor school?) Is die er niet? Vraag je dan af of je wel richting GGZ ofzo wilt ;-) Toch kan het ook verhelderend zijn en met een diagnose (mocht die er zijn) kun je ook weer andere stappen zetten in de hulpverlening waar jullie als gezin, hij als persoon of de situatie op school bij gebaat is! Sterkte met je mannetje.